‘Maak eens een praatje met een vluchteling in uw buurt’

Stelt u zich eens voor: het land waar u woont is zo onveilig dat u moet vluchten. Na een lange reis en asielprocedure mag u in Nederland blijven. U kent niemand, verstaat de taal niet en moet 101 zaken regelen. De begeleiders van LEVgroep helpen nieuwkomers in Deurne. Begeleider Anniek van Keulen is een van hen. ‘Wij helpen mensen om een toekomst in Nederland op te bouwen.’

Anniek, vertel eens wat dat werk inhoudt?

‘Mijn werk begint zodra een vluchteling een woning krijgt toegewezen in Deurne. Ik ga samen met de vluchteling naar de woning toe om de huurovereenkomst te tekenen, maar ook om alle praktische zaken te regelen. We maken bijvoorbeeld samen kennis met de buren, gaan mee naar de huisarts, vertellen meer over de Nederlandse cultuur of geven uitleg over het inburgeringstraject. Voor allerlei vragen kunnen ze terecht bij mij en mijn collega’s.’

Welke karaktereigenschappen komen goed van pas in dit werk?

‘Het is soms moeilijk om te communiceren met iemand die de taal niet spreekt en een hele andere achtergrond heeft. De uitdaging is altijd om goed te begrijpen welke vraag deze persoon precies heeft. Ik moet me daarom goed inleven in de ander en geduldig zijn.’

Welke dingen weten veel mensen niet van vluchtelingen?

‘Veel vluchtelingen maakten al veel mee, voordat ze ervoor kiezen om te vluchten. Ze moeten heel vastberaden zijn om die stap te zetten. Eenmaal in Nederland willen de mensen een mooie toekomst opbouwen. Ik vind het heel fijn om hen daarmee te helpen.’

Stel: er zijn nieuwe mensen in de buurt komen wonen die gevlucht zijn. Hoe kunnen buurtbewoners helpen?

‘Met een klein gebaar kun je al veel bereiken. Heet ze bijvoorbeeld welkom met een typische Hollandse lekkernij of nodig ze uit voor een kopje koffie. En misschien kunnen ze ergens hulp bij gebruiken? Deze mensen kennen namelijk (bijna) niemand en vinden het vaak moeilijk om de eerste stap te zetten. En onbekend maakt onbemind, dat weten we, maar juist door contact maken, ontstaat er meer begrip.'

Isatou was 26 jaar toen ze van Gambia naar Nederland vluchtte.

Afgelopen november zag ze na twaalf jaar haar vier oudste kinderen weer terug. De begeleiders van LEVgroep hebben haar al die jaren geholpen met haar inburgering, integratie en gezinshereniging.

Op mijn 26e heb ik het hartverscheurende besluit moeten nemen om te vluchten. In mijn land was ik niet meer veilig en blijven was geen optie. Ik kwam terecht in Nederland, een plek waar ik niemand kende en alles vreemd was. Mijn kinderen moest ik achterlaten, meenemen lukte niet, dat ging niet anders. Ik miste ze ontzettend, zou ik hen ooit weer zien?

In november 2023 sloot ik mijn kinderen na twaalf jaar weer in mijn armen op het vliegveld in Brussel. Mijn gezin was eindelijk compleet. Zonder de hulp van Vluchtelingenwerk was dat nóóit gelukt. Ik heb inmiddels een fijne baan in de techniek. De kinderen zijn ingeschreven op school, en hopen snel te kunnen starten met hun studie. Voor nu oefenen we de taal thuis met het gezin. Nederland is een mooi land, en we zijn blij dat wij hier zijn. Ik kijk elke avond nog in de slaapkamers van de kinderen. Niet te geloven dat ik ze weer bij me heb en dat we veilig zijn.’

Dit artikel is onderdeel van
de nieuwsbrief april 2024.
Klik hier om de volledige nieuwsbrief te lezen.