Een zachte landing in de wijk!
Verhuizen is voor veel mensen een spannende gebeurtenis. Je verlaat je vertrouwde omgeving en komt terecht in een straat en buurt waar je (nog) niemand kent. Voor mensen van buiten de gemeente is zo’n stap vaak nóg groter. Zeker als je uit een land komt waar oorlog heerst. Je moet huis en haard verlaten en een nieuw leven opbouwen in een land met een andere cultuur, een andere taal en een ander klimaat. Hoe fijn is het dan als je een warm welkom krijgt in je nieuwe straat? Doa Briki kan er over meepraten.
Zaterdagmiddag 4 maart. Het is koud. Bewoners van de Roer en de Roothaertstraat in Deurne warmen zich aan een kop thee of koffie. Ze zijn naar buiten gekomen om de nieuwe gezinnen in de straat welkom te heten. In de Roer zijn dat Doa, haar man en vijf kinderen. Ze zijn gevlucht uit Syrië. Na een tijd in een opvanglocatie in Zaltbommel is het nu tijd om een nieuw leven op te bouwen in de wijk Koolhof in Deurne. In de Roothaertstraat komt het gezin Albriki wonen.
‘Jaarlijks helpen wij honderden mensen aan een woning, vertelt Wiljan Raijmakers. Hij is woonadviseur bij Bergopwaarts. ‘Als corporatie hebben we een taakstelling. Dat betekent dat we de verplichting hebben om bepaalde doelgroepen met voorrang een woning toe te wijzen. De gemeenten geven aan hoeveel statushouders wij moeten plaatsen.’
Soms roept die taakstelling vragen op. Want hoe zit het dan met Nederlandse jongeren die al jarenlang ingeschreven staan? Of ouderen die een zorgwoning nodig hebben? En hoe gaan we als hechte buurt om met buren die onze taal (nog) niet spreken en onze Nederlandse cultuur (nog) niet kennen?
Margriet Eickes, wijkcoördinator bij LEVgroep, kent de vragen. Maar ze weet ook dat die eventuele vooroordelen vaak als sneeuw voor de zon verdwijnen. Om dat proces wat te versnellen én om nieuwkomers een warm welkom te geven, organiseert de wijkraad samen met LEVgroep, Bergopwaarts, Vluchtelingenwerk en betrokken inwoners straatbijeenkomsten. Onder de noemer ‘een zachte landing in de wijk’ worden nieuwe bewoners welkom geheten.
‘Iedereen uit de straat krijgt een persoonlijke uitnodiging. Wij zorgen vervolgens voor koffie, thee en wat lekkers.’ De eerste bijeenkomst in februari was volgens Margriet een groot succes. Dat maakte dat we in maart dit weer wilden organiseren. ‘Er ontstaan spontaan gesprekjes. Google Translate is dan je grootste vriend’, lacht ze. Zo’n bijeenkomst heeft volgens de wijkcoördinator meerdere voordelen.
‘De nieuwe bewoners voelen zich direct welkom, maar andere buren spreken elkaar ook weer eens. We hebben het allemaal ontzettend druk. Werken, een jong gezin, een druk sociaal leven. Het is goed om zo weer eens met elkaar het gesprek aan te gaan.’
Doa is blij met het warm welkom. Wel voelt ze zich er nog wat ongemakkelijk bij. ‘Wat bijzonder dat al deze mensen tijd vrij hebben gemaakt. We zijn heel goed opgevangen in de straat. Onze directe buren zijn hele vriendelijke mensen.’ En dan zonder Google Translate. ‘Dankjewel.’

Dit artikel is onderdeel van
de nieuwsbrief maart 2023.
Klik hier om de volledige nieuwsbrief te lezen.